Sosy sojowe

Czy zastanawialiście się kiedyś, maczając swoje ulubione maki w sosie sojowym, czym owy sos jest? Z czego dokładnie powstaje, jak i gdzie jest produkowany, jakie są jego rodzaje i jaki wpływ ma na Wasze zdrowie? Zapraszamy na krótki wykład na temat sosu sojowego – przyprawy, która na dobre zagościła na polskich stołach – nie tylko miłośników sushi!

Siła małych strączków

Sos sojowy to produkt, bez którego większość Azjatów nie wyobraża sobie jedzenia (podobnie jak bez ryżu) - w kuchni chińskiej i japońskiej jest on jednym z elementarnych składników. Bazowym składnikiem sosu jest właśnie soja – najbardziej wartościowe warzywo wśród występujących warzyw strączkowych. Suche ziarna soi są bardziej kaloryczne od ziaren grochu czy fasoli: 100 g zawiera 385 kcal, a grochu i fasoli - 290 kcal. Ich wysoka wartość kaloryczna wynika z dużej zawartości tłuszczu (nawet do 20%). Ponadto soja jest cennym źródłem białka i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, łatwo przyswajalnych przez organizm ludzki, a także źródłem witamin (głównie z grupy B, B1, B2 i B6) i składników mineralnych.

Soja niejedno ma imię

W każdym z krajów azjatyckich sos sojowy nazywany jest inaczej. W Chinach mamy jiàngyóu, chi-you oraz shi-yau, w Japonii Tamari oraz Shoyu, w Indonezji Kacap lub Ketjap manis, Toyu na Filipinach, douyou i jiangyou w Malezji, Joseon ganjang w Korei zaś w Wietnamie nuoc tuong. Każda z tych nazw, choć czasami bardzo różna wskazuje na jeden i ten sam produkt – sos sojowy.

Trochę historii

Niezależnie czy na wschodzie czy zachodzie ludzie od wieków szukali lepszej metody na zabezpieczanie żywności by ta jak najdłużej nadawała się do spożycia. W starożytnych Chinach konserwanty nazywano „jiang” i wytwarzano je m.in. z mięsa, owoców morza, warzyw czy zbóż. Spośród nich wszystkich to właśnie soja wraz z pszenicą były najłatwiej osiągalne oraz najprostsze w użyciu. Sojowo – pszeniczny „jiang” zaczął bardzo szybko zyskiwać na znaczeniu wypierając tym samym z użycia inne produkty wykorzystywane do konserwacji żywności. To właśnie ten zbożowy zacier był początkiem tego, co dziś nazywamy sosem sojowym.

cdn.